Σύνδρομο Asperger
Το σύνδρομο Αsperger πήρε το όνομά του από τον Αυστριακό παιδίατρο Ηans Asperger . Ο Asperger, το 1944, παρατήρησε μια ομάδα παιδιών και εφήβων τα οποία, παρόλο που είχαν πολλά θετικά χαρακτηριστικά, όπως υψηλό επίπεδο ανεξάρτητης σκέψης και ικανότητα για, εξαιρετικά επιτεύγματα, δυσκολεύονταν ν' ανταποκριθούν κοινωνικά, και παρουσίαζαν δυσκολίες στην κοινωνική χρήση του λόγου, καθώς και επαναληπτικές - στερεοτυπικές συμπεριφορές και εμμονές με συγκεκριμένα αντικείμενα. Έναν χρόνο πρίν το 1943, ένας άλλος Αυστριακός ψυχίατρος που ζούσε στήν Αμερική, ο Δρ. Λέο Κάννερ (Leo Kanner) είχε κάνει την πρώτη αναφορά για μια πάθηση που είχε διαπιστώσει σε παιδιά και την είχε ονομάσει Autistic Disturbances of Affective Contact και Early Infantile Autism. Η πάθηση που διατύπωσε ο Leo Kanner είναι πιό γνωστή σήμερα ως κλασσικός Αυτισμός. Το σύνδρομο που είχε διαπιστώσει ο Hans Asperger αγνοήθηκε για χρόνια από τους ειδικούς και μόλις το 1981 η Lorna Wing με ένα άρθρο της παρουσίασε παιδιά με παρόμοια χαρακτηριστικά και δημιούργησε ένα νέο πεδίο ερευνών που τα τελευταία χρόνια έχει διευρυνθεί σημαντικά και έχει βοηθήσει στην κατανόηση.
Συνήθως το παιδί με σύνδρομο Αsperger έχει νοημοσύνη πάνω από το μέσο όρο και δεν παρουσιάζει καθυστέρηση ούτε στο λόγο ούτε στη γνωστική του ανάπτυξη.
Το σύνδρομο εντάσσεται στην κατηγορία των αναπτυξιακών διαταραχών. Συχνά χαρακτηρίζεται ως αυτισμός υψηλής λειτουργικότητας και είναι νευροβιολογικής αιτιολογίας. Συναντάται περισσότερο στα αγόρια με πιθανή αναλογία 4 αγόρια σε κάθε κορίτσι (κατ' άλλους η αναλογία είναι 10 προς 1).
Ανάμεσα στους ενήλικες μ' αυτό το σύνδρομο, συναντάμε επιστήμονες, καθηγητές πανεπιστημίων, κατόχους Νόμπελ. Σύμφωνα με τα τελευταία δεδομένα, ο Νεύτων, ο Albert Einstein , ο Βill Gates και ο Steven Spielberg είναι κάποιοι από αυτούς.
Το σύνδρομο Αsperger συμπεριλαμβάνεται από το 1992 στη Διεθνή Ταξινόμηση των Νόσων της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας ΙCD-10 και από το 1994 στo DSΜ-ΙV της Αμερικανικής Ψυχιατρικής Εταιρίας.
Το γεγονός ότι η νοημοσύνη είναι φυσιολογική ή και ανώτερη, κάνει ακόμη πιο δύσκολη τη διάγνωση αυτών των ατόμων. Ως ενήλικοι, μπορούν θεωρητικά να ζήσουν μια παραγωγική και ανεξάρτητη ζωή. Μερικοί εργάζονται αποτελεσματικά σε κάποια δουλειά ως καθηγητές, προγραμματιστές υπολογιστών, οδοντίατροι, κ.τ.λ. και δημιουργούν οικογένεια. Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις όμως όπου ένα άτομο, ενώ έχει καλή τεχνική κατάρτιση στην εργασία του, αντιμετωπίζει παρόλα αυτά πολλά προβλήματα προσέγγισης στην ομάδα εργασίας του με τους συνεργάτες του. Οι άλλοι συνήθως περιγράφουν τα άτομα με το Σύνδρομο Asperger ως υπερβολικά εκκεντρικούς, διότι προβάλουν μια προσωπικότητα ‘εγωκεντρική’ όπου κάθε συζήτηση περιστρέφεται, είτε γύρω από τον εαυτό τους, είτε έχει μια εμμονή με περίπλοκα θέματα, όπως διάφορα σχέδια, ο καιρός, η μουσική, η ιστορία, κ.τ.λ. χωρίς να ενδιαφέρονται για μια πραγματική συναισθηματική επαφή με τούς άλλους.
Τα άτομα με σύνδρομο Asperger έχουν μεγάλη ανάγκη για ένα ήρεμο και κυρίως ένα προβλέψιμο περιβάλλον. Ένα ημερήσιο χρονοδιάγραμμα, μία ρουτίνα, είναι κάτι πολύ χρήσιμο και γι’ αυτά τα άτομα, καθώς διατηρεί την προβλεψιμότητα και μειώνει το άγχος προετοιμάζοντάς τους για τυχόν αλλαγές στο πρόγραμμα. Πολλά από τα προβλήματα στον εργασιακό χώρο προέρχονται από πολλές ή και ξαφνικές αλλαγές στο πρόγραμμα, ή συνεχείς αλλαγές στα καθήκοντα χωρίς να έχει γίνει από πριν μια γραπτή ανακοίνωση, ή μια κάποια προσωπική καθοδήγηση που να περιγράφει ακριβώς τι και ποια είναι τα νέα αυτά καθήκοντα, με αποτέλεσμα το άτομο να νοιώθει ‘χαμένο’ και αγχωμένο με κάθε αλλαγή στον εργασιακό του χώρο.
Το πρόβλημα είναι ότι, ενώ ο δείκτης νοημοσύνης (I.Q.) των ατόμων με το Σύνδρομο Asperger συνήθως καλύπτει όλα τα επίπεδα και σε πολλά από αυτά τα άτομα είναι πάνω από το κανονικό επίπεδο στις λεκτικές ικανότητες, παρόλα αυτά είναι κάτω από το κανονικό επίπεδο στις πρακτικές ικανότητες. Πολλά από αυτά τα άτομα έχουν και δυσλεξία, προβλήματα γραφής και δυσκολία με τα μαθηματικά και παρ’ όλο που έχουν ικανοποιητική δυνατότητα συγκεκριμένης σκέψης, αδυνατούν παράλληλα στην αφηρημένη σκέψη.
Όλα αυτά τα ‘κρυφά’ προβλήματα, προκαλούν μια ανισορροπία στην συμπεριφορά του ατόμου με τους άλλους, που βλέπουν την νοητική ικανότητα του και θεωρούν πως το άτομο έχει απλώς πολύ κακή συμπεριφορά ή είναι παράλογο στις απαιτήσεις του και στις απόψεις του. Έτσι αντί να προσφέρεται στο άτομο με το Σύνδρομο Asperger κατανόηση και βοήθεια για να ξεπεράσει τα προβλήματά του, θεωρείται αντιθέτως το άτομο αγενές και παράλογο. Το αποτέλεσμα είναι ότι πολλά από αυτά τα άτομα, ή παραμένουν στην δουλειά τους, αλλά νιώθουν απομονωμένα και παρεξηγημένα, ή απολύονται και καταλήγουν να κάνουν εργασίες πολύ κατώτερες από το νοητικό τους επίπεδο και τις νοητικές τους ικανότητες.
Τέτοιου είδους καταστάσεις στο χώρο της εργασίας έχουν ως επακόλουθο τα άτομα με σύνδρομο Asperger να βιώνουν έντονο άγχος , το οποίο μπορεί να συσσωρεύεται για καιρό με αποτέλεσμα κάποιες φορές να γίνονται ανήσυχα και ευερέθιστα, να νιώθουν κατάθλιψη ή να έχουν ξεσπάσματα και εκρήξεις θυμού. Επίσης όσο αυξάνεται η ηλικία των ατόμων με το Σύνδρομο Asperger το άγχος που βιώνουν καθημερινά έχει και άλλα επακόλουθα στην υγεία του ατόμου όπως προβλήματα καρδιάς, κυκλοφοριακού και πεπτικού συστήματος, χρόνια κατάθλιψη και τάσεις αυτοκτονίας, και άλλα πολλά. Αυτές οι επιπτώσεις στην υγεία είναι ιδιαίτερα ανησυχητικές, διότι τα άτομα με το Σύνδρομο Asperger αδυνατούν να εκφράσουν τα αισθήματα πόνου ή δυσφορίας που νιώθουν και να πάνε στο γιατρό.
Κάποιες τεχνικές αντιμετώπισης αυτών των εκρήξεων και μείωσης του άγχους σύμφωνα με τον Tony Attwood, είναι η ακρόαση μουσικής, ένα χαλαρωτικό μπάνιο, ήρεμες και ευχάριστες σκέψεις, απόσυρση σε ένα ήρεμο και χαλαρωτικό χώρο, αλλά και η έντονη άσκηση, όπως το τρέξιμο.
Πηγές
http://www.asperger.gr
http://www.aspergerhellas.org
Συνήθως το παιδί με σύνδρομο Αsperger έχει νοημοσύνη πάνω από το μέσο όρο και δεν παρουσιάζει καθυστέρηση ούτε στο λόγο ούτε στη γνωστική του ανάπτυξη.
Το σύνδρομο εντάσσεται στην κατηγορία των αναπτυξιακών διαταραχών. Συχνά χαρακτηρίζεται ως αυτισμός υψηλής λειτουργικότητας και είναι νευροβιολογικής αιτιολογίας. Συναντάται περισσότερο στα αγόρια με πιθανή αναλογία 4 αγόρια σε κάθε κορίτσι (κατ' άλλους η αναλογία είναι 10 προς 1).
Ανάμεσα στους ενήλικες μ' αυτό το σύνδρομο, συναντάμε επιστήμονες, καθηγητές πανεπιστημίων, κατόχους Νόμπελ. Σύμφωνα με τα τελευταία δεδομένα, ο Νεύτων, ο Albert Einstein , ο Βill Gates και ο Steven Spielberg είναι κάποιοι από αυτούς.
Το σύνδρομο Αsperger συμπεριλαμβάνεται από το 1992 στη Διεθνή Ταξινόμηση των Νόσων της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας ΙCD-10 και από το 1994 στo DSΜ-ΙV της Αμερικανικής Ψυχιατρικής Εταιρίας.
Το γεγονός ότι η νοημοσύνη είναι φυσιολογική ή και ανώτερη, κάνει ακόμη πιο δύσκολη τη διάγνωση αυτών των ατόμων. Ως ενήλικοι, μπορούν θεωρητικά να ζήσουν μια παραγωγική και ανεξάρτητη ζωή. Μερικοί εργάζονται αποτελεσματικά σε κάποια δουλειά ως καθηγητές, προγραμματιστές υπολογιστών, οδοντίατροι, κ.τ.λ. και δημιουργούν οικογένεια. Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις όμως όπου ένα άτομο, ενώ έχει καλή τεχνική κατάρτιση στην εργασία του, αντιμετωπίζει παρόλα αυτά πολλά προβλήματα προσέγγισης στην ομάδα εργασίας του με τους συνεργάτες του. Οι άλλοι συνήθως περιγράφουν τα άτομα με το Σύνδρομο Asperger ως υπερβολικά εκκεντρικούς, διότι προβάλουν μια προσωπικότητα ‘εγωκεντρική’ όπου κάθε συζήτηση περιστρέφεται, είτε γύρω από τον εαυτό τους, είτε έχει μια εμμονή με περίπλοκα θέματα, όπως διάφορα σχέδια, ο καιρός, η μουσική, η ιστορία, κ.τ.λ. χωρίς να ενδιαφέρονται για μια πραγματική συναισθηματική επαφή με τούς άλλους.
Τα άτομα με σύνδρομο Asperger έχουν μεγάλη ανάγκη για ένα ήρεμο και κυρίως ένα προβλέψιμο περιβάλλον. Ένα ημερήσιο χρονοδιάγραμμα, μία ρουτίνα, είναι κάτι πολύ χρήσιμο και γι’ αυτά τα άτομα, καθώς διατηρεί την προβλεψιμότητα και μειώνει το άγχος προετοιμάζοντάς τους για τυχόν αλλαγές στο πρόγραμμα. Πολλά από τα προβλήματα στον εργασιακό χώρο προέρχονται από πολλές ή και ξαφνικές αλλαγές στο πρόγραμμα, ή συνεχείς αλλαγές στα καθήκοντα χωρίς να έχει γίνει από πριν μια γραπτή ανακοίνωση, ή μια κάποια προσωπική καθοδήγηση που να περιγράφει ακριβώς τι και ποια είναι τα νέα αυτά καθήκοντα, με αποτέλεσμα το άτομο να νοιώθει ‘χαμένο’ και αγχωμένο με κάθε αλλαγή στον εργασιακό του χώρο.
Το πρόβλημα είναι ότι, ενώ ο δείκτης νοημοσύνης (I.Q.) των ατόμων με το Σύνδρομο Asperger συνήθως καλύπτει όλα τα επίπεδα και σε πολλά από αυτά τα άτομα είναι πάνω από το κανονικό επίπεδο στις λεκτικές ικανότητες, παρόλα αυτά είναι κάτω από το κανονικό επίπεδο στις πρακτικές ικανότητες. Πολλά από αυτά τα άτομα έχουν και δυσλεξία, προβλήματα γραφής και δυσκολία με τα μαθηματικά και παρ’ όλο που έχουν ικανοποιητική δυνατότητα συγκεκριμένης σκέψης, αδυνατούν παράλληλα στην αφηρημένη σκέψη.
Όλα αυτά τα ‘κρυφά’ προβλήματα, προκαλούν μια ανισορροπία στην συμπεριφορά του ατόμου με τους άλλους, που βλέπουν την νοητική ικανότητα του και θεωρούν πως το άτομο έχει απλώς πολύ κακή συμπεριφορά ή είναι παράλογο στις απαιτήσεις του και στις απόψεις του. Έτσι αντί να προσφέρεται στο άτομο με το Σύνδρομο Asperger κατανόηση και βοήθεια για να ξεπεράσει τα προβλήματά του, θεωρείται αντιθέτως το άτομο αγενές και παράλογο. Το αποτέλεσμα είναι ότι πολλά από αυτά τα άτομα, ή παραμένουν στην δουλειά τους, αλλά νιώθουν απομονωμένα και παρεξηγημένα, ή απολύονται και καταλήγουν να κάνουν εργασίες πολύ κατώτερες από το νοητικό τους επίπεδο και τις νοητικές τους ικανότητες.
Τέτοιου είδους καταστάσεις στο χώρο της εργασίας έχουν ως επακόλουθο τα άτομα με σύνδρομο Asperger να βιώνουν έντονο άγχος , το οποίο μπορεί να συσσωρεύεται για καιρό με αποτέλεσμα κάποιες φορές να γίνονται ανήσυχα και ευερέθιστα, να νιώθουν κατάθλιψη ή να έχουν ξεσπάσματα και εκρήξεις θυμού. Επίσης όσο αυξάνεται η ηλικία των ατόμων με το Σύνδρομο Asperger το άγχος που βιώνουν καθημερινά έχει και άλλα επακόλουθα στην υγεία του ατόμου όπως προβλήματα καρδιάς, κυκλοφοριακού και πεπτικού συστήματος, χρόνια κατάθλιψη και τάσεις αυτοκτονίας, και άλλα πολλά. Αυτές οι επιπτώσεις στην υγεία είναι ιδιαίτερα ανησυχητικές, διότι τα άτομα με το Σύνδρομο Asperger αδυνατούν να εκφράσουν τα αισθήματα πόνου ή δυσφορίας που νιώθουν και να πάνε στο γιατρό.
Κάποιες τεχνικές αντιμετώπισης αυτών των εκρήξεων και μείωσης του άγχους σύμφωνα με τον Tony Attwood, είναι η ακρόαση μουσικής, ένα χαλαρωτικό μπάνιο, ήρεμες και ευχάριστες σκέψεις, απόσυρση σε ένα ήρεμο και χαλαρωτικό χώρο, αλλά και η έντονη άσκηση, όπως το τρέξιμο.
Πηγές
http://www.asperger.gr
http://www.aspergerhellas.org