​Η συστημική προσέγγιση είναι ένα σύγχρονο επιστημονικό μοντέλο θεώρησης και κατανόησης της πραγματικότητας, το οποίο βασίστηκε στη γενική θεωρία συστημάτων. Πρόκειται για μια θεωρία που αναπτύχθηκε αρχικά στο χώρο της μηχανικής, για να βρει αργότερα εφαρμογή και σε άλλες επιστήμες, όπως σε αυτήν την ψυχολογίας. Διαμορφώθηκε από την επιρροή της κυβερνητικής και της πληροφορικής στη μελέτη των ζωντανών συστημάτων, σε συνδυασμό με παρατηρήσεις από το χώρο της φυσικής και της βιολογίας. Εμφανίστηκε την δεκαετία του ’40 και έστρεψε το ενδιαφέρον των θεωρητικών της ψυχικής υγείας από το άτομο στο όλον και από τις προσωπικές ιδιότητες στις σχέσεις. Ήταν μια διευρυμένη θεώρηση του ανθρώπου που εμπλούτισε την ατομική, ομαδική και οικογενειακή συμβουλευτική και την ψυχοθεραπεία. 

Messinis Stavros, 2012

During the last decades, an increased interest in co-sleeping has been noted. It seems to be an important phenomenon because it is connected with the social experiences in infancy . It is also linked with researches which illustrate the importance of considering the physical and social environment of the infant beyond sleep surfaces. For instance, concerning the physical environment, Burnham in 2000s noted that brightness of the light during the sleep influences circadian rhythms in very young infants and has an effect in their development. Moving from the physical to the social environment, the concern of co-sleeping is becoming increasingly important. Something else which makes the interest of co-sleeping very important is the fact that many studies show that parent - child co-sleeping is associated with sleep problems. Most of the sleeping problems include difficulties in falling asleep and waking up during the sleep. These difficulties concern behavioral or social and not medical problems.