​Η συστημική προσέγγιση είναι ένα σύγχρονο επιστημονικό μοντέλο θεώρησης και κατανόησης της πραγματικότητας, το οποίο βασίστηκε στη γενική θεωρία συστημάτων. Πρόκειται για μια θεωρία που αναπτύχθηκε αρχικά στο χώρο της μηχανικής, για να βρει αργότερα εφαρμογή και σε άλλες επιστήμες, όπως σε αυτήν την ψυχολογίας. Διαμορφώθηκε από την επιρροή της κυβερνητικής και της πληροφορικής στη μελέτη των ζωντανών συστημάτων, σε συνδυασμό με παρατηρήσεις από το χώρο της φυσικής και της βιολογίας. Εμφανίστηκε την δεκαετία του ’40 και έστρεψε το ενδιαφέρον των θεωρητικών της ψυχικής υγείας από το άτομο στο όλον και από τις προσωπικές ιδιότητες στις σχέσεις. Ήταν μια διευρυμένη θεώρηση του ανθρώπου που εμπλούτισε την ατομική, ομαδική και οικογενειακή συμβουλευτική και την ψυχοθεραπεία. 

Η Virginia Satir, μία από τις ηγετικές φυσιογνωμίες στο χώρο της οικογενειακής ψυχοθεραπείας, μας μιλάει για την "αυτεκτίμηση" (ο όρος που χρησιμοποιεί η ίδια για την Εκτίμηση του Εαυτού) ως ιδέα, στάση, συναίσθημα και εικόνα που εξωτερικεύεται με τη συμπεριφορά. Αυτεκτίμηση, γράφει, είναι η ικανότητα να δίνεις αξία στον εαυτό σου και να τον μεταχειρίζεσαι με αξιοπρέπεια, με αγάπη και αλήθεια.