Κουράστηκα
και δεν μπορώ να τα καταφέρω όλα
όταν βιάζεσαι
και θέλεις να βιάζομαι και εγώ.
Τότε το κάθε τι
παίρνει πολύ περισσότερο χρόνο.
Μπορώ να κάνω πολύ περισσότερα
από όσα πιστεύεις
όταν μου επιτρέπεις να το κάνω
με τον τρόπο που θέλω εγώ.
Από το «Ποιήματα για όλους» του Benkt-Erik Hedin
και δεν μπορώ να τα καταφέρω όλα
όταν βιάζεσαι
και θέλεις να βιάζομαι και εγώ.
Τότε το κάθε τι
παίρνει πολύ περισσότερο χρόνο.
Μπορώ να κάνω πολύ περισσότερα
από όσα πιστεύεις
όταν μου επιτρέπεις να το κάνω
με τον τρόπο που θέλω εγώ.
Από το «Ποιήματα για όλους» του Benkt-Erik Hedin
Το θέμα των μαθησιακών δυσκολιών άρχισε να απασχολεί τους ειδικούς σε διεθνή κλίμακα μετά τον Α΄ Παγκόσμιο πόλεμο οπότε και άρχισαν να παρατηρούνται σημαντικές αλλαγές στο χώρο της Παιδαγωγικής. Επιστήμονες από διάφορους κλάδους επιστημών όπως Ψυχολόγοι, Ψυχίατροι, Νευρολόγοι και Παιδαγωγοί προσπάθησαν να μελετήσουν και να περιγράψουν το φαινόμενο των δυσκολιών στη μάθηση χρησιμοποιώντας καθένας ανάλογα με την ειδικότητά του διάφορους όρους. Η σύγχρονη κοινωνία με τη ραγδαία ανάπτυξη των μέσων μαζικής επικοινωνίας και η κυριαρχία της γραφειοκρατίας και της πληροφόρησης έδωσαν μεγάλη έμφαση στην αξία της μάθησης, η οποία συνδέθηκε με την κοινωνική επιτυχία του ατόμου. Έτσι η κατηγορία των παιδιών με μαθησιακές δυσκολίες έγινε το επίκεντρο πολλών επιστημονικών κλάδων. Οι έννοιες όπως «άτομα με μαθησιακές δυσκολίες» και «μαθησιακές δυσκολίες» εισάγονται στην επιστημονική γλώσσα και στα παιδαγωγικά συστήματα τα τελευταία τριάντα χρόνια, αντικαθιστώντας τόσο τις παιδαγωγικοκεντρικές έννοιες «άτομα με ανάγκες σχολικής βοήθειας» ή «άτομα με μαθησιακές αδυναμίες» όσο και την ιατροκεντρική έννοια «ελάχιστη εγκεφαλική δυσλειτουργία» προσδίδοντας νέα διάσταση στο περιεχόμενο αυτών των εννοιών. (Δράκος, 1999)
Ευρύτερα αποδεκτός και επικρατέστερος παραμένει ο ορισμός που έδωσε ο Hammill το 1990 όπου αναφέρει συγκεκριμένα ότι:
Ευρύτερα αποδεκτός και επικρατέστερος παραμένει ο ορισμός που έδωσε ο Hammill το 1990 όπου αναφέρει συγκεκριμένα ότι: